Internationale normen over ongewenst gedrag op en rond het werk?
Elk jaar in juni ontmoeten de lidstaten van de Internationale Arbeidsorganisatie elkaar in Genève tijdens de Internationale Arbeidsconferentie. Men spreekt over schendingen van werknemersrechten en onderwerpen als ‘Sociale Rechtvaardigheid voor een eerlijke globalisering’.
Iedereen op de Internationale Arbeidsconferentie in Genève wil het: een veilige werkomgeving voor elke medewerker. Maar waarom lopen de onderhandelingen over een nieuwe arbeidsnorm niet zo vlot?
#metoo heeft de tongen losgemaakt
Voorbeelden van geweld en pesten in de werksfeer zijn afgelopen jaar plots in huiskamers wereldwijd ter sprake gekomen. #metoo heeft de wereld wakker geschud. Voorheen onuitgesproken en al te veel getolereerde misbruiken hebben terecht de media beheerst.
Dat merk je ook op de Arbeidsconferentie in Genève. Vanuit de overvolle overheids-, werkgevers- en werknemersbanken wordt de hashtag #metoo veelvuldig gebruikt. Voor meer dan 200 vrouwen en enkele zeldzame mannen die hier de belangen van de werknemers verdedigen, geeft de hashtag hen een luidere stem. En het doorzettingsvermogen om voor een krachtig instrument te gaan. De vele vrouwen weten heel goed waarom ze er zitten.
Werkgever ook verantwoordelijk buiten de werkvloer?
Werkgevers staan niet te springen voor bijkomende regulering. En al zeker niet als ze verantwoordelijk zouden worden gehouden voor geweld en intimidatie die zich niet strikt op de werkvloer afspeelt, maar ook in werk-gerelateerde activiteiten daarbuiten. De verplaatsing van en naar het werk, bedrijfsfeestjes, of intimidaties van klanten en anderen. En dan het debat over wat geweld en intimidatie allemaal omvat. Het zoeken naar een definitie –het eerste artikel van een mogelijke nieuwe arbeidsnorm– heeft de conferentie de volle vier dagen (en nachten) bezig gehouden.
Kan een complimentje er dan niet meer af? Willen we echt iedereen straffen die een collega een compliment toewerpt, zo klinkt het vanuit de werkgeversbank.
Voor de werknemersgroep is het belangrijk dat het zowel om fysieke als om psychologische en seksuele vormen van geweld en intimidatie gaat, alsook geweld of pesterijen van seksistische aard.
Komt men er uit?
Toch had niemand verwacht dat het zó moeilijk zou gaan. Na een week onderhandelen over 37 artikelen gaat het na dag vijf nog steeds over de eerste drie artikelen: de definities van geweld en intimidatie in de werksfeer en reikwijdte van een mogelijke nieuwe arbeidsnorm.
Zoals het er nu naar uitziet zal het op enig moment onvermijdelijk uitdraaien op een stemming. Komt er een bindende regelgeving of enkel een meer vrijblijvende aanbeveling? Voor de vakbonden en de vele ngo’s die hier aanwezig zijn, is het lobbyen geblazen om de overige aanwezigen van het belang tot een internationale arbeidsnorm te overtuigen.